Τι θα μας έλεγε...

Αν ένας προφήτης εμφανιζόταν στις μέρες μας είμαι σίγουρη ότι θα μιλούσε για την πίστη στον αληθινό Θεό. Θα μας έλεγε ότι η πίστη είναι μια επιπλέον δύναμη στον άνθρωπο, ένα ακόμη χάρισμα που βοηθά όσους την έχουν να ανταποκριθούν καλύτερα στις δυσκολίες της κάθε ημέρας. Η πίστη στον Θεό μας βοηθά να ξεπεράσουμε δυσκολίες όταν κανείς άλλος δεν μπορεί. Μας δίνει ελπίδα ότι όλα μπορεί να αλλάξουν, ότι όλα αύριο, κάποτε….θα γίνουν καινούρια. Με αυτή την ελπίδα στην καρδιά μας βρίσκουμε την δύναμη να ξεφύγουμε από το εγώ μας και τις προσωπικές μας ανάγκες και να κοιτάξουμε τον συνάνθρωπό μας στο πρόσωπο, να δούμε τις ανάγκες του , να τον βοηθήσουμε , να τον αγαπήσουμε.

Από την Αλεξάνδρα Βουλγαρίδη

Αν ήμουν προφήτης

Οι προφήτες στην εποχή που ζούσαν είχαν ως κύριο έργο να καλέσουν τους συμπατριώτες τους σε μετάνοια. Δηλ. τους καλούσαν να αλλάξουν μυαλό και τρόπο ζωής. Προικισμένοι με το χάρισμα της πίστης και της γνώσης του θελήματος του Θεού, εντόπιζαν όλα εκείνα τα στοιχεία που ήταν ξένα προς την ζωή και την παράδοση των Ισραηλιτών. Είναι ανάγκη σήμερα οι «σύγχρονοι προφήτες» να κάνουν το ίδιο. Να επισημάνουν και να πουν αυτά που θεωρούν ότι κάνουμε λάθος.
Κατά την γνώμη μου , σήμερα θα μας έλεγαν για την έλλειψη αληθινής αγάπης. Θα μας μιλούσαν για την υποκρισία στις σχέσεις μας και στη ζωή μας. Θα μας τόνιζαν ότι είναι ανάγκη να ξαναβάλουμε το Θεό στη ζωή μας και να σκεφθούμε πάλι τις αξίες της. Οπωσδήποτε θα μας μιλούσαν και για την αδικία που κυριαρχεί στη γη, αφού τα 2/3 του πληθυσμού της ζουν είτε στο όριο της φτώχειας είτε κάτω από αυτό. Είναι τραγικό θα μας έλεγαν , οι τρεις πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου να έχουν πιο πολύ πλούτο από όσο οι 48 φτωχότερες χώρες του πλανήτη. Αν είχαν την δυνατότητα θα μας έδειχναν τα πεινασμένα πρόσωπα των παιδιών της Αφρικής με τις μύγες στο πρόσωπο, ή τις πρησμένες από την ασιτία κοιλιές τους. Θα μας έδειχναν τις μανάδες τους να τα κοιτούν με θλίψη αφού ελάχιστα μπορούν να κάνουν για να αλλάξουν τη τραγική τους μοίρα.
Ευχαριστώ πολύ.
Από την Βενιζέλου Αναστασία

Περιβάλλον

Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στα μυαλά των συνανθρώπων μου θα ήταν η στάση τους απέναντι στο περιβάλλον. Αν συνεχίσουμε να ζούμε έτσι τότε σε λίγα χρόνια θα έχουμε υποβαθμίσει το περιβάλλον αλλά και τη ζωή μας τόσο πολύ, αφού πολλά είδη ζώων και φυτών θα έχουν εξαφανιστεί , το νερό θα έχει μολυνθεί , και ο αέρας που θα αναπνέουμε θα είναι γεμάτος από σκόνες και αιωρούμενα χημικά στοιχεία.
Η υπερκατανάλωση που οδηγεί στην αύξηση της παραγωγής και αυτή με τη σειρά της στην μόλυνση του αέρα αλλά και της γης και των υδάτων θα πρέπει να σταματήσει. Έτσι θα μειωθεί και ο όγκος των σκουπιδιών που δεν έχουμε πια που να τα αποθέσουμε. Οι αγρότες θα πρέπει να σταματήσουν να δηλητηριάζουν το έδαφος με τα λιπάσματα προκειμένου να αυξήσουν την παραγωγή τους γιατί όλα αυτά καταλήγουν είτε στα προϊόντα που παράγουν είτε στο υπέδαφος και στον υδροφόρο ορίζοντα.
Οι βιομηχανίες θα πρέπει να ελέγξουν τα απόβλητά τους να εφοδιαστούν με φίλτρα και να γίνουν χώροι βιολογικού καθαρισμού και υγειονομικής ταφής. Έτσι θα πάψουν να διοχετεύονται στα ποτάμια και στις θάλασσες.
Εμείς θα πρέπει να συνηθίσουμε την ιδέα της ανακύκλωσης. Θα πρέπει να διαχωρίζουμε τα σκουπίδια μας , και να τα βάζουμε στους αντίστοιχους κάδους και θα πρέπει να προτιμούμε προϊόντα που είναι φτιαγμένα από εταιρείες που σέβονται το περιβάλλον. Επίσης θα πρέπει να γίνουμε ενεργά μέλη της κοινωνίας και να συμμετέχουμε σε δραστηριότητες που έχουν σκοπό την αναβάθμιση του περιβάλλοντος όπως δενδροφυτεύσεις, καθαρισμοί ακτών , κινητοποιήσεις κ.λ.π.
Τέλος θα πρέπει να φροντίσουμε το δικό μας χώρο. να φυτέψουμε και να ποτίσουμε ένα δένδρο στον ακάλυπτο χώρο του σπιτιού μας και να μην αφήνουμε τον μπαμπά μας ή τον γείτονα να καταστρέφει το δενδράκι που υπάρχει στο πεζοδρόμιο επειδή δεν μπορεί να παρκάρει το αυτοκίνητό του.
Από την Κρίστι Βελτσάνι

Ψευτοεπαναστάτες…

Είμαι ένας νέος , ένας νέος όπως όλοι οι άλλοι. Ένας νέος που βλέπει τις αντιδράσεις σας και τις πράξεις σας και εξοργίζεται.
Προσπαθούμε να κάνουμε κάτι αλλά μας εμποδίζετε. Λέμε κάτι, κάνουμε κάτι, πάμε στις πορείες και μας θεωρείτε τρελούς. Μας λέτε βάνδαλους, άμυαλους. Θέλουμε να φωνάξουμε και μας λέτε μικρούς και επιπόλαιους.
Θέλουμε να φωνάξουμε για το φαινόμενο του χρηματισμού των δημοσίων λειτουργών, για την δωροληψία των πολιτικών, για τους άδικους και δυσβάστακτους φόρους.
Θέλουμε να πούμε πόσο μας πληγώνουν οι άστεγοι και οι άνεργοι. Πόσο μας πονάει το θέαμα ενός ναρκομανούς.
Θέλουμε να φωνάξουμε για τους ανεκπαίδευτους αστυνομικούς που πυροβολούν δεκαεξάχρονους. Να πούμε για την έλλειψη ευαισθησίας προς το πράσινο. Να πούμε για την ασχήμια που έχουν οι πόλεις μας, την έλλειψη χώρων ανοιχτών, πράσινων που θα μπορούσαμε να παίξουμε και να κάνουμε ποδήλατο.
Θέλουμε να πούμε τόσα πολλά, που βγαίνουν μέσα από την ψυχή μας και είναι ειλικρινή. Αλλά εσείς ακούτε τους ψευδοπροφήτες. Ακούτε αυτούς που σας παραπλανούν και καθησυχάζουν τη συνείδησή σας. Αυτούς που λένε… «Μια χαρά είναι τα πράγματα…ότι μπορούμε κάνουμε….αφήστε τους αυτούς ..παιδιά είναι ..θα ωριμάσουν»
Ακούστε αυτόν τον τελευταίο λόγο μου. Τίποτα δεν κάνατε. Ελάχιστα. Τίποτα για το λαό. Τίποτα για τα παιδιά. Για σκεφθείτε εσείς μεγάλοι και ώριμοι. Σκεφθείτε τα όνειρα που κάνατε όταν ήσασταν εσείς παιδιά. Τότε που λέγατε πως θα αλλάξετε τον κόσμο. Κλείστε τα μάτια σας και σκεφθείτε. Γυρίστε πίσω στα σχολεία, στις αλάνες και στα γήπεδα. Θυμάστε τίποτα? Ψεύτες… Συμβιβασμένοι ψευτοεπαναστάτες… . Ανοίξτε τα τώρα. Αυτό που βλέπετε είναι το δημιούργημά σας. Να το χαίρεστε.

Από τον Αντώνη Τσαντήλα Α4

Ένας σύγχρονος προφήτης.

Τάδε λέγει Κύριος: Ας μην αφήσουμε τα πάθη της ζωής μας να δηλητηριάσουν και να ποτίσουν την καρδιά μας με μίσος. Αν πιστέψουμε στον αληθινό Θεό ,η ζωή μας θα αλλάξει. Ας μη φοβόμαστε. Ας εμπιστευθούμε την ύπαρξή μας στον Κύριο και Αυτός θα φροντίσει για όλα.
Με την απληστία το φθόνο και το ψέμα απομακρυνθήκαμε από την αληθινή ζωή. Λατρεύσαμε άλλους Θεούς. Ψεύτικους. Δεν είναι Θεός το χρήμα, ούτε η δύναμη και η δόξα, που συνεχώς επιζητούμε. Ψεύτικες ελπίδες γεμίζει η ψυχή μας. λάθος προσανατολισμό βάλαμε. Λάθος προτεραιότητες.
Να ζούμε αγαπημένοι και ενωμένοι, να στηρίζουμε και να βοηθάμε ο ένας τον άλλο, να επικρατήσει δικαιοσύνη στη ζωή μας. Η αγάπη να είναι το μοναδικό μας κίνητρο……….Αυτά θέλει ο Κύριος.
Από την Πένυ Νικολαϊδου .

Προσευχή

Κύριε και Θεέ μου, Παντοκράτορα, Παντοδύναμε
Εσύ που εποίησες τα πάντα με σοφία και αρμονία,
εσύ που έδωσες πνοή στη γη.
Ευλόγησε όλα τα δημιουργήματά Σου,
και σπλαχνίσου εκείνους που ξέχασαν να σέβονται,
και λύτρωσε την ψυχή τους από το κακό…
Ευλόγησε και τη δική μου ψυχή
να μείνει καθαρή από κάθε αμαρτία.
Δοξασμένο να είναι το όνομά Σου στα πέρατα της γης.
Από τον Χρήστο Βουδούρη

Ερειπιώνας

Βρισκόμασταν στο χωριό Ζβόρνιν, λίγο πριν φτάσουμε στο Βελιγράδι. Το τοπίο ήταν εφιαλτικό. Ένας πυκνός, αποπνικτικός καπνός από τα μισογκρεμισμένα καμένα από τις εμπρηστικές βόμβες ,σπίτια, αιωρούταν στο αέρα. Οι λίγοι τοίχοι που είχαν απομείνει όρθιοι, σκελετός ενός φανταστικού γίγαντα, γεμάτοι από τα σημάδια των βολών των πυροβόλων. Την ησυχία διέκοπτε ο ήχος, πότε μιας πέτρας, που ξεκολλούσε από την θέση που την είχε βάλει αυτός που έχτισε το σπίτι, τώρα παίρνει τη θέση που της όρισε αυτός που προκάλεσε αυτό το πόλεμο, δηλ. σε ένα σωρό ερειπίων, πότε ένα τζάμι πίσω από το οποίο κάποτε παιδικά μάτια κοιτούσαν το χιόνι να πέφτει , τώρα παίρνει και αυτό τη θέση του στον ίδιο σωρό.
Όσοι σώθηκαν από τον βομβαρδισμό και από την επίθεση του πεζικού, έψαξαν για σωτηρία στα δίπλα χωριά. Ο χειμώνας άλλωστε είναι τόσο βαρύς που είναι αδύνατο να διανυκτερεύσει κανείς στο βουνό. Απαθανατίζοντας με την φωτογραφική μου μηχανή, το εφιαλτικό μέρος, περιδιαβαίνοντας σ’αυτό που υποθέτω πως κάποτε θα ήταν δρόμος ,(να εδώ στην διασταύρωση αυτών των δρόμων φαντάζομαι τις γυναίκες της γειτονιάς να συνομιλούν με τα ψώνια στα χέρια, γυρνώντας από το φούρνο ή κρατώντας από το χέρι τα εγγόνια τους γυρνώντας από το σχολείο) σκέφτομαι πως το μέρος είναι το απόλυτο σκηνικό για την πιο εφιαλτική ταινία.
Καμιά ελπίδα. Κανένα ίχνος ζωής. Που είναι τα σπίτια με τους κήπους , που τα καταστήματα με τις ωραίες βιτρίνες, που είναι το ζαχαροπλαστείο που παιδιά τρώγαμε καταπληκτικές σοκολατίνες? Η τύχη μου επεφύλασσε πράγματι σκληρό παιχνίδι. Γύρισα στην πατρίδα μου, στο χωριό μου μετά από είκοσι χρόνια, και τώρα με την μνήμη θα πρέπει να ανασυνθέσω τις παιδικές μου εικόνες, αφού η πραγματικότητα είναι τόσο λυπηρή. «Ουδέ είδος, Ουδέ κάλλος» Ερειπιώνας. Μόνο η δυτική πλευρά του χωριού ήταν σε καλή κατάσταση, αλλά αυτή δεν ήταν μέρος των αναμνήσεών μου. Αυτός ο νέος συνοικισμός έγινε αργότερα, και εγκαταστάθηκαν άνθρωποι εκδιωγμένοι από τις δικές τους πατρίδες από άλλο πόλεμο. Με άλλη θρησκεία και άλλες συνήθειες. Άλλοι από εμάς. Ξένοι σε εμάς.
Ένας περίεργος ήχος ακούστηκε, κάτι σαν περπάτημα, ανάσα, ανθρώπινη παρουσία. Μπα σκέφτηκα. Καμιά γάτα θα είναι. Τώρα θα ξεφυτρώνουν τα ποντίκια πιο εύκολα, αφού ούτε και αυτά έχουν που να τρυπώσουν πια. Λάθος, ένα μικρό κοριτσάκι , θα ήταν δεν θα ήταν, δώδεκα-δεκατριών χρόνων. Ξεπρόβαλε δειλά το κεφάλι της πίσω από ένα τοίχο που είχε απομείνει όρθιος. Κρύφτηκε πάλι. Ήσυχα , αθόρυβα, μην προκαλέσει, να ζήσει ήθελε. Πλησίασα προς το μέρος της. Της μίλησα στην γλώσσα μας και τότε ξεθάρρεψε. Τα ματάκια της φωτίστηκαν. Της έπιασα το χεράκι και της έδωσα ένα σοκολατάκι που είχα στην τσέπη μου. Φάνηκε να με εμπιστεύεται. Τι κάνεις εδώ? τη ρώτησα. Γιατί είσαι μόνη σου? Οι γονείς σου?
Άρχισε να κλαίει, λυγμοί που συγκλόνισαν όλο το συνεργείο. Λυγμοί που έκαναν το απόγευμα εκείνο σπαρακτικό.
Χάθηκαν οι γονείς μου. Μια βόμβα έπεσε στην αποθήκη την ώρα που ο μπαμπάς και η μαμά έφτιαχναν τα εργαλεία. Δεν τους είδα. Τους σκέπασαν τα συνεργεία διάσωσης με σεντόνια. Μόνο ο αδελφός μου πρέπει να είναι ακόμη ζωντανός. Ίσως να είναι ακόμη ζωντανός. Είδα το ποδήλατό του στην πλατεία, δίπλα στο κατάστημα με τα ηλεκτρονικά. Εκεί ήταν την ώρα του βομβαρδισμού και το κατάστημα δεν είναι χτυπημένο από βόμβες. Αυτός μου έμεινε. Ίσως και οι παππούδες μου στο πιο πάνω χωριό. Είχαμε έρθει εμείς εδώ γιατί έχει σχολείο, για καλύτερα…δεν βαριέσαι. Καλύτερα…. μονολόγησε. Έσκυψε το κεφάλι, αισθανόμουν ότι μόνο εμένα εμπιστευόταν, μόνο σε μένα ήλπιζε.
-Πάμε της λέω.
-Που?
-Στο άλλο χωριό?
-Στους παππούδες μου?
-Ναι. Στους παππούδες σου, και στην γιαγιά σου. Έχουν ένα καταυλισμό εκεί. Κάποιες ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν στήσει ένα πρόχειρο νοσοκομείο και σκηνές. Εκεί θα είναι .
-Λες? ….

Από τον Βουδούρη Χρήστο.

Φρίκη του πολέμου

Ο πόλεμος

Ο πόλεμος είναι κακός και προκαλεί κακία
για πράγματα ασήμαντα χωρίς πολλή αξία
Ο πόλεμος φέρνει κακό και λύπη στους ανθρώπους
αφού εκείνοι χάνουνε γνωστούς και συνανθρώπους.
Ο πόλεμος είν’ συμφορά για όλη την οικουμένη
καθώς μετά το τέλος του τίποτ’ ορθό δεν μένει.
Στον πόλεμο χάνουν πνοή οι άμαχοι ανθρώποι
που δίχως λόγο δέχτηκαν το βλήμα του στρατιώτη.
Εκεί χάνουν τα μέλη τους οι άνδρες του στρατού
γιατί πέσανε θύματα κάποιου βομβαρδισμού.
Στον πόλεμο είναι που κλαιν μανάδες για τους γιους τους
και τόσο δα μικρά παιδιά για τους νεκρούς γονιούς τους.
Ο πόλεμος πολλές φορές γεννιέται δίχως θέμα
μα έχει αποτέλεσμα να ρέει πολύ αίμα.
μανάδες κλαίνε τα παιδιά που χάθηκαν στη μάχη
ενώ & τους ανάπηρους τους κουβαλούν στην ράχη.
Γι΄αυτό όλοι το θέλουμε πόλεμος να μην γίνει
και έτσι όλοι φωνάζουμε πως θέλουμε ειρήνη.

Από τον Κωνσταντίνο Μπριασούλη

Στην φωτογραφία ο πίνακας του Πάμπλο Πικάσο : Γκουέρνικα

Ο σπόρος...

Εσείς άνθρωποι , που αδιαφορείτε για το περιβάλλον , που δεν έχετε χρόνο να δείτε και να γευτείτε τη χαρά και την ομορφιά του , ακούστε με και τα λόγια μου βάλτε τα καλά στην καρδιά και στο μυαλό σας .
Κοιτάξτε το πιο μικρό λουλουδάκι, ακόμα και αυτό έχει τη χάρη του. Όμως οι περισσότεροι το αγνοούν, δεν έχουν το χρόνο και τη διάθεση να δουν την ομορφιά του. Αλλά σε αυτό το μικρό λουλουδάκι αγαπητοί μου κρύβεται τόση σοφία και τόση ομορφιά. Σκεφτείτε , όλα ξεκίνησαν από ένα μικρό σπόρο. Έπεσε στο έδαφος ανάμεσα σα άλλα λουλούδια ή αγριόχορτα. Με την πρώτη βροχή του Φθινοπώρου το χώμα έγινε μαλακό και ο σπόρος μπήκε μέσα . Έμεινε εκεί όλο το χειμώνα. Κρύφτηκε για να προστατευτεί από το κρύο και το χιόνι. Την άνοιξη ο ήλιος το ζέστανε και αυτό αποφάσισε να βγει πάλι στον κόσμο. Έβγαλε ένα μικρό βλασταράκι ως εμπροσθοφυλακή, έσπρωξε, στριμώχτηκε, κούνησε λίγο μια πετρούλα που από τις βροχές είχε καθίσει πάνω του και … νάτο. Πράσινο, ψηλόλιγνο, παίρνει ύψος και ψάχνει και αυτό μια θέση για να μπορεί να δει το φως. Δίπλα του και άλλα μικρά βλασταράκια πράσινα και αυτά, αγωνίζονται μαζί του για να τα δει ο ήλιος. Πολλά, τόσο πολλά που ο ήλιος για να τα ζεστάνει όλα κάθεται παραπάνω και μεγαλώνει την μέρα. Μάλιστα απορεί και αυτός, πως είναι δυνατόν η γη να αλλάζει έτσι χρώμα. Κίτρινη και καφέ το φθινόπωρο, γκρι το χειμώνα, πράσινη την άνοιξη. Πράσινη? Μα πως? Ο σπόρος μας και η παρέα του ευθύνονται. Αυτοί την πρασίνισαν τη γη. Αυτοί είναι που σε λίγο καιρό θα την γεμίσουν χρώματα. Τόσα πολλά χρώματα…Είναι να απορεί κανείς με τον καλλιτέχνη. Τέτοια φαντασία? τέτοια ομορφιά? τόση ποικιλία?
Ήρθε το καλοκαίρι και ο σπόρος μας που λέτε έγινε λουλούδι, κίτρινο και λίγο άσπρο στη μέση και γύρω του μελισσούλες πετούν στο κέντρο του φεύγουν και ξαναέρχονται. μα τι είναι αυτό που τις οδηγεί? Μα το χρώμα του βέβαια αλλά και αυτή η απίθανη μυρωδιά του. Και περνάει ο καιρός και η μέρα άρχισε να μικραίνει πάλι το λουλουδάκι μας έχασε την λάμψη του και την ομορφιά του, οι μέλισσες δεν το επισκέπτονται πια τα φύλλα του κιτρίνισαν, έγειρε αδύναμο χωρίς ζωή μαραμένο. Όμως εκεί κάπου στο άνθος του πολλοί μικροί σπόροι ωρίμαζαν όλο αυτό τον καιρό και τώρα πέφτουν στη γη περιμένοντας με τη σειρά τους την πρώτη βροχή του Φθινοπώρου να τα βάλει στη γη για να μπορέσουν να αντέξουν το κρύο και να κάνουν και αυτά τη δική τους διαδρομή συνεχίζοντας να ομορφαίνουν τον κόσμο, συνεχίζοντας τη ζωή.
Αυτά που σας είπα πιστεύω να σας άλλαξαν γνώμη και να κάνουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο .


ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΑΒΙΔΗ

Ζωγραφίζω τη φρίκη του πολέμου

Ζωγραφίζω τη φρίκη του

Publish at Scribd or explore others: Education Presentations & Slid

Σκέφτομαι

Λοιπόν σκέφτομαι πόσο ωραίο δημιούργημα είναι ο άνθρωπος Κύριε. Σκέφτομαι πόσο προικισμένος είναι. Σκέφτομαι τα συναισθήματά του. Την αγάπη, την φιλία, την προσφορά, την αυταπάρνηση, την θυσία, τον ενθουσιασμό, την χαρά, την λύπη, την ορμή με την οποία κατέκτησε την γνώση. Σκέφτομαι τη λογική του και τους θεσμούς που δημιούργησε. Σκέφτομαι την δημοκρατία, τους θεσμούς της δικαιοσύνης και τον αγώνα του για ελευθερία, για δημιουργία, για καταξίωση.
Σκέφτομαι την ανθρώπινη τέχνη, την μουσική, την ποίηση, την γλυπτική, το θέατρο. (Αλήθεια γιατί μόλις ο άνθρωπος αναφέρεται σε Σένα φτιάχνει αριστουργήματα? ναούς, αγάλματα, εικόνες?)
Σκέφτομαι και βλέπω τα χρώματα, τα σχήματα, τον ορίζοντα, το ηλιοβασίλεμα, μυρίζω τη μυρωδιά του χώματος μετά τη βροχή, και του μικρού λουλουδιού που φύτρωσε στη σχισμή του βράχου. Κοιτάζω τις νύχτες το στερέωμα, τον ήλιο στο αέναο ταξίδι του, την σελήνη παντοτινή συνοδό μας.
Σκέφτομαι ότι μπορώ και σκέφτομαι όλα αυτά.
Σκέφτομαι όμως και βλέπω γύρω μου ανθρώπους που καθόλου δεν μου μοιάζουν με το δημιούργημα που μόλις περιέγραψα. Σκληρούς, ανόητους, ακαλαίσθητους, άδικους ανθρώπους που με την παρουσία τους πληγώνουν το δημιούργημά Σου Κύριε. Ανθρώπους που ταυτίζουν την ύπαρξή τους με την δύναμη και το χρήμα, και που απαξιώνουν το ομορφότερο δημιούργημα Σου.
Με την ευκαιρία να σε ρωτήσω κάτι Κύριε. Από εκεί ψηλά που είσαι , το βλέπεις το αίμα αυτών που ψυχορραγούν?, ακούς τις κραυγές των δυστυχισμένων?, την απελπισία των αδικημένων την καταλαβαίνεις?...
Την δικιά μου την προσευχή την ακούς? την ακούς?
καλά θα την πω πιο δυνατά. Θα την φωνάξω.
ΑΓΑΠΗ, ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΟΜΟΡΦΙΑΑΑΑ
αυτά θέλω , αυτά ζητάω και ελπίζω τώρα να με άκουσες.-

Από τον Κίμωνα Τσάλα

Σ'ευχαριστώ

Σ'ευχαριστώ Θεέ μου
που περπατώ
που γελώ και τραγουδώ
Σ'ευχαριστώ που βλέπω και που μιλώ
που μπορώ να αγαπώ, να συγχωρώ.
Σ' ευχαριστώ
Που πηγαίνω στη ζωή μπροστά
σ'ένα κόσμο με τα καλά του και τα ασχημά του
νιώθω έτσι τυχερός
που είσαι ο δικός μου Θεός
Πατέρας στοργικός

Από Σπύρο Τάσσο & Λεονάρδο Χατζηγιαχτσίδη.

Δοξαστικό

Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου
Παντοδύναμε Κύριέ μου
που ζω.
Σ’αυτόν τον υπέροχο κόσμο,
τη δική Σου δημιουργία
μια πολύχρωμη «μαγεία».
Σ΄ευχαριστώ που μεσ’τη μεγάλη σου αγκαλιά
χωράς εμένα, κάθε ψυχή, κάθε καρδιά.
Μεσ’ τα απέραντα φτερά Σου
κλείνεις όλο τον κόσμο
και με κάθε ματιά Σου
συντροφεύεις κάθε τι δικό μου.
Πίσω από κάθε θαύμα της γης,
βρίσκεσαι Εσύ, ο δημιουργός της ζωής
Κάθε Σου πλάσμα καθοδηγείς
δείχνοντάς του τις αξίες της ζωής.
Αχ πόσο χαίρομαι για την παρουσία Σου
αφού βρίσκεσαι παντού και πάντα
προσφέροντας μας τη σοφία Σου και την στοργή Σου.

Σε δοξάζω Κύριε
δοξάζω τα έργα Σου φτιαγμένα με την δημιουργική Σου πνοή.

Από την Άννα Μητσοσκούρα

Είσαι Εσύ

Θεέ μου βοήθησέ με.
Στήριξέ με σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Απάλλαξέ με από κάθετί κακό.
Ξέπλυνέ με από τις αμαρτίες που έχω κάνει.
Δώσε αγάπη στους ανθρώπους και δείξε τον δρόμο στον οποίο
όλοι πρέπει να βαδίζουμε.
Σ'εσένα ζητάω καταφύγιο,
γιατί μόνο Έσύ μπορείς να μου υποδείξεις το σωστό
και να με αποτραβήξεις από το κακό.
Η αγάπη είσαι Εσύ
Η ειρήνη είσαι Εσύ
Η αλήθεια είσαι Εσύ.
θαυμαστά τα έργα Σου θεέ μου
και μεγάλη η προσφορά Σου.

Από τον Σωτήρη Καρδάρα.

Ομορφοκκλησιά. Γαλάτσι

Εθελοτυφλούμε?

Ο πόλεμος είναι πραγματικά μια κατάρα. Ότι πιο καταστροφικό για τον άνθρωπο και κυρίως για τα μικρά παιδιά. βλέπουν τα ομορφότερα χρόνια της ζωής τους να θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους , είτε αυτός έχει τη μορφή του πετρελαίου, είτε των όπλων. Ο συνεχής αγώνας για την κατάκτηση της δύναμης για κυριαρχία και η απληστία στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων συνθέτουν μια εικόνα βαρβαρότητας και απανθρωπιάς.
Τις καταστροφικές συνέπειες αυτής της κατάστασης, εμείς (τα παιδιά του Δυτικού κόσμου) δεν μπορούμε να τις βιώσουμε, παρά μόνο να πληροφορηθούμε από τα Μ.Μ.Ε. την αλήθεια, που είναι καθημερινότητα για τα παιδιά στην Παλαιστίνη, ή τα παιδιά στην Αφρική αλλά και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Έχουμε πολλά και ζητάμε ακόμη περισσότερα. Ξεχνούμε ότι είναι εκατομμύρια τα παιδιά στο κόσμο μας που λιμοκτονούν. Από την άλλη βλέπουμε διαρκώς γύρω μας μια σπατάλη και μια επίδειξη πλούτου που με οδηγεί στην σκέψη ότι η αδικία μας κατέκλυσε τον κόσμο. Η αδιαφορία και ο εγωισμός μας τυφλώνουν και δεν βλέπουμε το τι γίνεται εκεί έξω. Άνθρωποι πεθαίνουν επειδή δεν έχουν 1 ευρώ για ένα εμβόλιο, δεν έχουν πόσιμο νερό και είναι αποκλεισμένοι από την βοήθεια που τους προσφέρουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Δάκρυα γεμίζουν τα μάτια μου και οργή την ψυχή μου με αυτές τις σκέψεις. Το χειρότερο είναι ότι δεν κάνουμε τίποτα.
Ο πόλεμος δεν είναι μια «φυσική» κατάσταση, κάτι δοσμένο από τον Θεό. Είναι έξω από την φύση μας και αντίθετο στην επιθυμία του Δημιουργού. Είναι η αιτία που χάνουμε την ανθρωπιά μας και την αγάπη μας.
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ

Από την Σταυρούλα Παπαδοπούλου

Οι σκέψεις μας για τον πόλεμο.

Ποτέ πια

Σίγουρα ένας πόλεμος δεν φέρνειούτε ευτυχία ούτε γαλήνη, θα έλεγα ακριβώς το αντίθετο. Ιδιαίτερα όταν ένα παιδί βλέπει την πατρίδα του να χωρίζεται στα δυό, και τους συμπατριώτες του να μάχονται ο ένας τον άλλον και να δημιουργούνται αντίπαλα στρατόπεδα δηλαδή εμφύλιο πόλεμο , ζει πραγματικά έναν εφιάλτη.
Νιώθει θλίψη, αγανάκτηση, λύπη, απελπισία, απόγνωση.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ανάλογα με την ηλικία τα παιδιά βιώνουν πιο έντονα τα συναισθήματα που προανέφερα. Όμως πιστεύω πως όποια και αν είναι η ηλικία κάποιου τα συναισθήματα είναι τα ίδια καθώς και οι σκέψεις. Ίσως να υπάρχει διαφορά στην έκφραση αυτών των συναισθημάτων αλλά σε όλους κυριαρχεί η ίδια απόγνωση.
Συνεπαρμένη και εγώ από τις σκέψεις αυτές, ένα παιδί και εγώ, ήρθα στην θέση άλλων παιδιών της ηλικίας μου, λιγότερο τυχερών από εμένα, και μια προσευχή-ευχή ανέβηκε στα χείλη μου: Ποτέ, σας παρακαλώ, ποτέ και κανένα παιδί να μην ζήσει τον πόλεμο

Μητσοσκούρα Άννα

Πόλεμος

Με την έναρξη ενός πολέμου κανείς δεν υπολογίζει τις αμέτρητες καταστροφές και ακόμη χειρότερα τη ψυχική κατάσταση των παιδιών. Τα παιδιά στο πόλεμο ζουν δύσκολες& φρικτές καταστάσεις αφού πολλές φορές μπροστά τους διαδραματίζονται σφαγές , βιαιότητες κάθε είδους ,καταστροφές και τελικά ο θάνατος.
Όλες αυτές οι εικόνες τα γεμίζουν με συναισθήματα ανασφάλειας και απειλής αφού ως παιδιά δεν μπορούν να προστατευθούν και έτσι ο φόβος γίνεται ο μόνιμος σύντροφός τους. Φόβος για την ύπαρξή τους το επόμενο λεπτό, λύπη για το χαμό των συνανθρώπων τους , που πριν λίγο τους έβλεπαν να μάχονται σώμα με σώμα για την επιβίωσή τους, θρήνος και σπαραγμός για τους δικούς τους ανθρώπους που χάνονται.
Πως είναι δυνατόν να ξεχάσει ένα παιδί αυτά που βιώνει στον πόλεμο? Θα μείνουν ανεξίτηλα στην ψυχή του, χρώματα μελανά, αποχρώσεις του μαύρου, που θα αγωνίζεται ούτως ώστε σε καμιά άλλη παιδική ψυχή να μην χαραχτούν ποτέ ξανά αυτά τα χρώματα.
Μαρία Λεγάκη

Ειλικρινώς

Θεέ μου σε δοξάζω που με έφερες στη ζωή,
που έχω οικογένεια και συγγενείς.
Που δεν είμαι ορφανό κι’έχω μπόλικο φαγητό
Σε δοξάζω που έχω στέγη, που έχω ρούχα και νερό.
Που βλέπω κάθε μέρα τον καταγάλανο ουρανό.
Που βλέπω ήλιο και φεγγάρι και δεν είμαι και τυφλό,
τα δένδρα, τα φυτά, την φύση που βλέπω σε ευγνωμονώ.
Σ’ευχαριστώ που μ’αγαπάνε μα και που τους αγαπώ,
που έχω φίλους μα κι’εχθρούς, που κάνω λάθος, που πηγαίνω στο σχολειό,
που καμιά φορά φορτώνω τα μαθήματα στο κόκορα και δεν το παίρνει κανείς χαμπάρι, που γνώρισα ένα ωραίο αγόρι στη γειτονιά, που υπάρχει και το καλοκαίρι και ο χειμώνας, που υπάρχουν διακοπές, που έχω όλα όσα μπορώ να έχω, που βλέπω κάθε άνοιξη τα λουλούδια.
Σ΄ευχαριστώ μα και θρηνώ
Θρηνώ που κάποια παιδιά πεθαίνουν, που στερούνται το φαγητό, τη στέγη , το σχολείο, τα παιχνίδια, τα ρούχα, τους φίλους και αντί για αυτά πηγαίνουν να πολεμήσουν και δεν έχουν μα κανονική παιδική ηλικία όπως όλα τα άλλα παιδιά.
Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου και εύχομαι όλα αυτά τα ωραία που ζω εγώ να μην τελειώσουν ποτέ και μια μέρα να χαρούν το ίδιο όλα τα παιδιά του κόσμου.

Από την Παναγιώτα Πούρη

Εξομολογητικό

Χριστέ μου
Μόνο σε σένα πιστεύω . Τον μόνο και αληθινό Μεσσία. Σε σένα και σε τίποτε άλλο και σε κανέναν άλλο.
Σ’ευχαριστώ για όσα χαρίζεις στους ανθρώπους. Για την φύση, για τα χρώματα, για τις μορφές, για τα σχήματα και τα αρώματα.
Σ’ευχαριστώ για τη φιλία που έδωσες να υπάρχει, και για την αγάπη, και για την ανιδιοτέλεια, για την θυσία και την αυταπάρνηση.
Σ’ευχαριστώ γιατί χωρίς αυτά δεν θα μπορούσα να αναπνεύσω και να χαρώ.
Σ’ευχαριστώ και σου ζητώ να βοηθήσεις να μην χαθούν αυτά τα δώρα που έδωσες στους ανθρώπους και που οι άνθρωπο έχουν βάλει τα δυνατά τους να τα καταστρέψουν. Αγωνίζονται με τα καυσαέρια να καταπνίξουν τα αρώματα της φύσης, με την μουτζούρα να κρύψουν τα χρώματα των λουλουδιών, με τις τεράστιες πολυκατοικίες να καλύψουν στον ορίζοντα τις φιγούρες των βουνών μετά την βροχή ή τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος.
Αγωνίζονται οι άνθρωποι Κύριε και ανταγωνίζονται τώρα πια, όχι για την αγάπη, ούτε για την θυσία και την προσφορά, μήτε για την πρόοδο και την ευημερία της κοινωνίας, αλλά για το δικό τους συμφέρον.
Σ’ευχαριστώ Κύριε, γιατί παρόλα αυτά μου έδωσες φίλους και οικογένεια που με βοηθούν να ελπίζω ακόμη πως ο άνθρωπος είναι το «κατ’ εικόνα Θεού» δημιούργημα.
Για αυτό Σου λέω : Βοήθησε Κύριε.

Από τον Πολυχρονίδη Λάμπρο

«Το Χαμόγελο του Παιδιού»

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 19 Ιανουαρίου 2009


Η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης και «Το Χαμόγελο του Παιδιού»
αποστέλλουν ανθρωπιστική βοήθεια στην εμπόλεμη Γάζα

Η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης και «Το Χαμόγελο του Παιδιού», τηρώντας τις υποσχέσεις τους, αποστέλλουν ανθρωπιστική βοήθεια στην εμπόλεμη Γάζα.

Εξασφαλίζοντας την συνοδεία και την απευθείας παράδοση της βοήθειας στους πολίτες της Γάζας και έχοντας τις επίσημες άδειες όλων των εμπλεκόμενων αρμόδιων φορέων, αναχωρούμε εντός των ημερών. Η αποστολή έχει διασφαλίσει την συνεργασία της Ισραηλινής Κυβέρνησης.

Η βοήθεια θα συνοδεύεται από Νοσηλευτές και Γιατρούς της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης. Στο πλοίο θα επιβαίνουν αποκλειστικά και μόνο Υγειονομικοί, χωρίς δημοσιογράφους και κομματικά στελέχη.

Η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης έχει αναλάβει την συγκέντρωση των φαρμάκων.

Χρειαζόμαστε την συμμετοχή όλων για την συγκέντρωση των παρακάτω προϊόντων:
Εμφιαλωμένο Νερό
Συμπυκνωμένο Γάλα
Γάλα σε σκόνηΠαιδικές ΤροφέςΑλεύριΖάχαρηΖυμαρικάΌσπρια Κουβέρτες
Καλέστε καθημερινά, όλο το 24ωρο στην Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά
SOS 1056 για να συνδεθείτε με «Το Χαμόγελο του Παιδιού» σε όλη την Ελλάδα και να ενημερωθείτε για τον τόπο και τρόπο παράδοσης των προϊόντων.

Απευθύνουμε έκκληση σε φορείς, εταιρείες και ιδιώτες να στηρίξουν την προσπάθεια αυτή με την συγκέντρωση τροφίμων αλλά και την διάθεση κατάλληλων υγειονομικά χώρων για την αποθήκευση των αγαθών που θα συγκεντρωθούν ώστε να οργανωθεί η αποστολή της ανθρωπιστικής βοήθειας μέχρι την λήξη της κρίσης.
«Το Χαμόγελο του Παιδιού»
Εθελοντικός Οργανισμός για τα Παιδιά
Κεντρική Υπηρεσία:
Στουρνάρη 16, Αθήνα 10683

Τηλ.: +30 210 3306140 - Fax.: +30 210 3843038
E-mail: info@hamogelo.gr - URL: http://www.hamogelo.gr/

Να φύγω

-Γιόσεφ..
-Γιόσεεεφφφ.
-Ναι
-Έλα πάμε σ'αυτό το σπίτι.
-Γιατί?
-Γιατί γίνεται βομβαρδισμός. Δεν ακούς?
-Ακούω!!
-Άντε λοιπόν έλα
-Όπου και να πάμε το ίδιο θα είναι Χαράλαμπε. Η ίδια κόλαση.
-Πάμε σου λέω. Πάμε.
-Χαράλαμπε σαν τελειώσει αυτό το κακό τι θα κάνεις?
-............
- Εσύ Γιόσεφ? Τι θα κάνεις?
-...........
Χαράλαμπε ! μια σκέψη με σώζει. Μια σκέψη μου δίνει φτερά.
-Πές μου Γιόσεφ. θέλω και εγώ να πετάξω , να σωθώ. Πες μου.
-Όταν μεγαλώσω..
-Τι? Τι θα γίνει? Θα εκδικηθείς?
-Θα γίνω ναυτικός.
-Ναυτικός? Γιατί? Δεν την φοβάσαι την θάλασσα Γιόσεφ?
-Την φοβάμαι. Αλλά ...
-Αλλά τι?
-Αλλά έτσι θα φύγω. Θα μπω στο καράβι και θα φύγω μακρυά , μακρυά , τόσο μακρυά που δεν θα ακούω τις βόμβες, το κλάμα, και δεν θα βλέπω , δεν θα βλέπω τις φωτιές, τον καπνό, τα ερείπια, τα χτυπημένα παιδιά , τα άταφα σώματα, το δακρυσμένο πρόσωπό σου.
-Πάρε με μαζί σου Γιόσεφ. Πάρε με . Δεν θέλω ούτε εγω να βλέπω το χτυπημένο χέρι σου, το ματωμένο σου πουκάμισο , το παγωμένο σου βλέμμα. Γίοσεφ? ΓΙΟΣΕΦΦ!! ΓΙΟΣΕΦΦΦ.

Από τον Χαράλαμπο Γιατρέλλη.

Ο πόλεμος

Ένας πόλεμος έχει πολύ άσχημες συνέπειες. Φέρενει πολλές καταστροφές όπου γίνει. Φέρνει οικονομοκά προβλήματα, καταστρέφει την πόλη. Άνθρωποι χάνουν τις ζωές τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Χάνουν τα σπίτια τους και δεν έχουν, ούτε που να μείνουν ,ούτε τι να φάνε, ούτε τι να πιούν.
Η ειρήνη όμως φέρνει την δημιουργία ,την πρόοδο, την ανάπτυξη και την ευημερία. Με την ειρήνη το πρόσωπο των παιδιών φωτίζει το χαμόγελο και τίποτα δεν ταράζει τον ύπνο τους. Με την ειρήνη οι γονείς εργάζονται και χαίρονται τη χαρά της ζωής και της δημιουργίας. Η ειρήνη είναι αυτό που ταιριάζει στον άνθρωπο και είναι αυτό που επιθυμεί ο Θεός.

ΕΙΡΗΝΗ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΣ.

Από την Έλντα Ά.

Ευχαριστήριο

Θεέ και Κύριε μου σ' ευχαριστώ που μου έχεις δώσει την υγεία μου και μια καλή οικογένεια που μ'αγαπάει , με φροντίζει μου δίνει αρχές με καθοδηγεί , ώστε να έχω τα εφόδια για μια καλή και ηθική ζωή και μου παρέχει τα απαραίτητα για την καλή ανατροφή μου.
Σ΄ευχαριστώ για αυτή την όμορφη φύση που δημιούργησες και που μας δίνει χαρά , ομορφιά, και ψυχαγωγία , όλα τόσο απαραίτητα για τον άνθρωπο.

Από την Ξένια Κοντογιάννη.

Ό εξάΨαλμος της Καλλιόπης.

Χριστέ μου ,
Εσύ που μου χάρισες τόσα πολλά
την πίστη μου δίδαξες σωστά
και την αγάπη μου'δειξες ορθά.

Σ' ευχαριστώ για όλα τα καλά
που μου προσφέρεις καθημερινά
όπως τον τρόπο να διακρίνω
τα ευχάριστα απ' τα σωστά.

Οι παραβολές Σου με μαγεύουν ειλικρινά
ταξιδεύοντάς με σε μέρη αλαργινά.
Εκεί στις όχθες της Τιβεριάδας
σε βλέπω να μιλάς για την αγάπη
ως γιατρικό για κάθε πλάνη.

Στις δυσκολίες είσαι πάντα μαζί μου
και με βοηθάς σε κάθε κίνησή μου
τα λόγια Σου είναι βαθιά χαραγμένα
στα σχέδιά μου τα ονειρεμένα.

Ο εξάΨαλμός της Σταυρούλας.

Θεέ μου , παντοδύναμε, Δημιουργέ εσύ.
Εσύ που δαμάζεις κάθε καρδιά και κάθε ψυχή,
βρίσκεσαι πάντα κάπου εκεί
να με φωτίζεις με τη σοφία της λογικής.

Θέλω να σε ευχαριστήσω
με τον ψαλμό μου να σε υμνήσω
γιατί είσαι η αιτία για τα αγαθά
που μου συμβαίνουν συχνά πυκνά.

Για πράγματα ..απλά
μα... που στερούνται πολλά παιδιά.

Με την καρδιά μου σ' ευχαριστώ
με το μυαλό μου σ' υμνολογώ
επειδή υγιαίνω ,επειδή ζω.

Τώρα το σκέφτομαι ,τώρα το βλέπω...
...οφείλονται όλα σε Σένα.
που στέκεις πάντα δίπλα μας
και μας χαρίζεις πράγματα ονειρεμένα.

Από την Σταυρούλα Παπαδοπούλου.

Παράκληση

Κύριέ μου

Που όλα τα βλέπεις από εκεί ψηλά που είσαι!!

Σε παρακαλώ βοήθησε όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι ευτυχισμένα και να ζουν μια ζωή γεμάτη αρμονία και αισιοδοξία . Δώσε τους κουράγιo να αντέξουν τις δυστυχίες που τους συμβαίνουν, το πόλεμο τη, βία ,τη πείνα , το φόβο. Σε παρακαλώ βάλε μυαλό στους υπαίτιους όλων αυτών και κάνε να καταλάβουν ότι το λάθος τους ,γεμίζει τη καρδιά τους και την καρδιά όλων των παιδιών του κόσμου με θλίψη και απογοήτευση. Ας κατανοήσουν το λάθος και οι ενοχές ας τους οδηγήσουν στην αυτοκριτική. Στο ερώτημα : πως τόλμησα να το κάνω αυτό?
Και τότε, ίσως τότε Κύριε ο κόσμος μας να γεμίσει με γέλια , ευτυχία και χαρά.

Δημήτρης Νάνος Α2

Συνέχισε

Ω Θεέ μου!!
Συνέχισε σε παρακαλώ να με προστατεύεις από κάθε κακό και κάθε κακοτοπιά που η ζωή επιφυλάσσει . Όμως δεν θέλω να καλύπτεις με τις φτερούγες μου μόνο εμένα αλλά και όλους τους συνανθρώπους μου. Να τους προστατεύεις από την ζήλια, την πονηρία,την διχόνοια,τον εγωισμό , την κακία.
Είναι ανάγκαία η βοήθειά Σου Θεέ μου γιατί το κακό έχει καλύψει την γη και οι άνθρωποι έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους, αφού ενδιαφέρονται για τα χρήματα και την δόξα και όχι για την αγάπη.

Από τον Ραφαήλ Χρήστο Θεοδωρή.

Μείνε μαζί μου

Θεέ μου Σωτήρα
Εσύ που πλάθεις τη μοίρα
συγχώρησε τα λάθη και
τα πολλά μου λάθη.
Δωσ' μου μια μέρα ηρεμίας
ευκαιρία μετανοίας.
Λύτρωσέ με απ' τα ψέμματα.
Δείξε μου την "οδό της αληθείας"
πηγή κάθε ευλογίας.
Δώσε υγεία , ευτυχία
πάρε μου την δυστυχία.
Φώτισε με να σε υμνήσω
και να σε ευχαριστήσω.
Σε παρακαλώ...
άκουγε την προσευχή μου
πάρε το κακό απ'την ζωή μου.
και μετά..
και μετά μείνε μαζί μου
σε έναν παράδεισο που θα'χεις πλάσει..

...ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ

Από τον Παναγιώτη Δημάκη

Ψαλμοί παιδικοί

Ευχαριστήριο.

Σε ευχαριστώ Θεέ μου και κάθε μέρα σε ευγνωμονώ για όλα τα αγαθά που μου προσφέρεις.
Σε ευχαριστώ για τους καλούς μου γονείς που με φροντίζουν με αγάπη. Δίνε μου φώτιση να είμαι πάντα στον σωστό δρόμο, υγεία σε μένα στην οικογενειά μου και σε όλο τον κόσμο.
Κάνε να σταματήσουν οι πόλεμοι και η ειρήνη και η αγάπη να επικρατήσουν σε όλη τη γη.

Από τον Ιάκωβο Βακαλόπουλο.

Μια ευκαιρία

Βοήθησε Θεέ μου όλα τα παιδιά της γης να έχουν την αγάπη και την στοργή που έχω εγώ. Να σταματήσουν οι πόλεμοι και η Ειρήνη να αγκαλιάσει την γη.
Συγχώρησέ μας που καταστρέψαμε την φύση που με τόση αγάπη μας έδωσες.
Ζητάμε την συγχώρησή Σου και την κατανόησή Σου . Δώσε μας μια ευκαιρία να ανακτ'ησουμε την αγάπη Σου.

Από τον Χαράλαμπο Γιατρέλλη.

Σ' ευχαριστώ
Σ' ευχαριστώ Θεέ μου γιατί ζω και είμαι μαζί με την οικογενειά μου.
Σ' ευχαριστώ για τον τόσο όμορφο κόσμο που δημιούργησες.
Τον στόλισες με λουλούδια , δάση , ποταμούς , θάλασσες , βουνά, σύννεφα, μυρωδιές , χρώματα , σχέδια, ήχους...
Κύριε , εσύ είσαι ο παντοδύναμος και ο φιλεύσπλαχνος που μας δίνει δύναμη
και ελπίδα να συνεχίζουμε τον αγώνα της ζωής μας.

Από την Αλεξάνδρα Βουλγαρίδη.

Βοήθησε κύριε

Κύριε άκουσε την προσευχή μου
και βοήθησε όλο τον κόσμο να βρει τον δρόμο Σου,
τον γεμάτο με ευσπλαχνία και αγάπη.
Δώσε υγεία και φώτιση σε όλους μας
και κυρίως στα παιδιά για να βρίσκονται πάντα κοντά Σου.
Πρόσφερε απλόχερα τη βοήθειά Σου σε όσους την χρειάζονται.
Δώσε ειρήνη και ομόνοια στους ανθρώπους ,
ώστε να μπορούν να ζήσουν με γαλήνη και αγάπη κάτω από την σκέπη Σου.
Τέλος βοήθησε και εμένα να βρω τον δρόμο μου
και να μην ξεμακραίνω από τις εντολές Σου.

Από την Αναστασία Βενιζέλου.

Παιδικοί Ψαλμοί

Μακάρι Θεέ μου

Θεέ μου, μακάρι η ζωή
να ήταν εύκολη πολύ
για να ζούσανε καλά
όλα τα φτωχά παιδιά

Θεέ μου , να πηγαίνανε σχολιό
να'χαν όλα φαγητό
να περνούσανε ωραία
και να παίζανε παρέα.

Θεέ μου, μακάρι όλα τα παιδιά
να'χουν παιχνίδια αρκετά
να μην έπρεπε να κλαίνε
στην μανούλα τους να λένε:
Ότι είναι δυστυχή
και έχουν κουραστεί πολύ
ότι είναι πεινασμένα
και πολύ δυστυχισμένα

Από την Πένυ Νικολαίδου

Δεν ήξερα

Κύριε , θεέ μου , συγχώρεσέ με για τα λάθη που έχω κάνει στην μικρά μέχρι τώρα ζωή μου. Ήμουν μικρή και δεν είχα καταλάβει την ομορφιά της ζωής, της φύσης , του κόσμου. Δεν γνώριζα ότι οι ζωντανοί οργανισμοί και πιο πολύ ο άθρωπος είναι τόσο όμορφα πλάσματα.
Δεν ήξερα ότι ο κόσμος είναι τόσο όμορφος.
Δεν ήξερα ότι ο άνθρωπος πρέπει να προστατεύει την δημιουργία Σου.
Τώρα που τα κατάλαβα , τώρα που τα είδα , θέλω να ζητήσω συγγνώμη εκ μέρους όλων μας , που βλάπτουμε το περιβάλλον.

Από την Αναστασία Δαβίδη.

Προσευχή
Κύριε και Θεέ μου, Παντοκράτορα όλου του κόσμου,
Εσύ που είσαι παντοδύναμος,
Εσύ που εποίησες τα πάντα με σοφία και αρμονία,
Εσύ που έδωσες πνοή στη γη.
Ευλόγησε όλα Σου τα δημιουργήματα,
και σπλαχνίσου αυτούς που ξέχασαν να σέβονται
και λύτρωσέ τους από το κακό...
Ευλόγησε και τη δική μου ψυχή
να μείνει καθαρή από κάθε αμάρτημα.
Δοξασμένο να είναι το Όνομά Σου στα πέρατα της γης.

Από τον Χρήστο Βουδούρη.

Παιδικές προσευχές.

Παράκληση
-Κύριε Πολυέλειε, Πολύεύσπλαχνε.
Σε παρακαλώ πάρα πολύ χάριζε υγεία και ειρήνη σε όλο τον κόσμο και χάριζέ μας τα αγαθά Σου που μόνο Εσύ μπορείς να μας προσφέρεις.
Σε παρακαλώ Κύριε συγχώρησε με για τα λάθη που κάνω και οδήγησέ με Κύριε στο δρόμο της αρετής.
Δοξασμένος να είσαι Κύριε στους αιώνες των αιώνων.

Κων/νος Αχλάτης.

Σ' ευχαριστώΚύριε , θεέ μου, πόσο μεγάλος είσαι!!
Σ'ευχαριστώ για όλα αυτά
που μου έδωσες και εξακολουθείς να δίνεις.
Σ'ευχαριστώ.
Σ'ευχαριστώ που μου έδωσες την οικογενειά μου,
τους φίλους μου και όλα τα απαραίτητα για να
μπορέσω να μεγαλώσω.
Σ'ευχαριστώ για όσα έκανες και
εξακολουθείς να κάνεις για μένα.
Αν μερικές φορές έχω πει
ή έχω κάνει κάτι κακό
να ξέρεις ότι δεν θα πάψω
να Σε ευχαριστώ.

Από την Έλντα Α.

Λίγο
Λίγο "μάνα" κάθε μέρα
απ'το λόγο του πατέρα
λίγο φως στο διαβάτη
στης ζωής το μονοπάτι.

Από την Μακρίδη Μαρία.


Σ' ευχαριστώ.Θέλω να σου πω μια λέξη σημαντική
μέσα απ'τα βάθη της καρδιάς.
Μια λέξη μοναδική θα σου πω
που είναι Θεέ μου...Ευχαριστώ.

Σ'ευχαριστώ για όλα
Για το κόσμο που έπλασες
για τη ζωή που έφτιαξες.

Σ'ευχαριστώ που γέμισες το κόσμο με λουλούδια
όμορφα , λαμπερά , να μου λάνουν συντροφιά.

Σέυχαριστώ που γέμισες το κόσμο με ζωάκια
και στους ανθρώπους που δίνεις τα μωράκια.

Σέυχαριστώ για την στέγη που προσφέρεις
καθώ και για την αγάπη που στον κόσμο φέρνεις.

Σ' ευχαριστώ για τους γονείς , που
διδάσκουν το καλό, και που υπάρχω για να λέω
Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Από τον Αντώνη Τσαντήλα.

Blog

Κιβωτός της Διαθήκης

Κιβωτός της Διαθήκης.

Από τον Λεονάρδο Χ.

Φλεγόμενη βάτος

Από τον Σπύρο Τ.

Χρόνια πολλά

Γέννηση.

Περίβλεπτος - Μυστράς

Καλώς ήλθατε

Νέα σχολική χρονιά 2008-09