ΕΝΑΣ ΙΣΡΑΗΛΙΤΗΣ ΣΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥ

- - -Ευχαριστώ το Θεό παιδί μου που φτάσαμε ως εδώ. Στη γη που μας υποσχέθηκε ο Θεός, τη «γη της επαγγελίας».Είμαστε πια ένας λαός ελεύθερος και χορτασμένος. Δοξασμένος ο Θεός. Η δική μας η γενιά δοκιμάστηκε πολύ σκληρά. Φύγαμε απ΄ την Αίγυπτο με ελπίδα και φόβο. Κι όταν μας κυνήγησε ο Φαραώ στην Ερυθρά θάλασσα, τα βάλαμε με το Μωυσή.
- - -«Γιατί μας έφερες εδώ; Για να χαθούμε όλοι μια ώρα γρηγορότερα;» του λέγαμε , μα τα μάτια μας άνοιξαν διάπλατα όταν ο Μωυσής χτύπησε τη ράβδο του, κι η θάλασσα παραμέρισε για να περάσουμε. Κι ύστερα πελώρια κύματα πίσω μας έπνιξαν, το στρατό των Αιγυπτίων. Αλήθεια παιδί μου!! .
Η πρώτη μας απόγνωση ξαναγύρισε μόλις αντικρίσαμε τη απέραντη αφιλόξενη έρημο.
- - -«Αν ο Θεός είναι μαζί μας» είπαμε «γιατί μας οδήγησε σ΄ αυτή την ξερή γη. Πως θα ζήσουμε;».
- - -«Έχετε πίστη στο θεό μας» - είπε ο Μωυσής- «μην λιγοψυχάτε».
- - - Χρόνια ατελείωτα περιπλανηθήκαμε στην έρημη γη του Σινά και στις στέπες της Υπεριορδανίας , πέρα από τον Ιορδάνη , ένας σωρός πεινασμένοι και βασανισμένοι άνθρωποι. Τη μέρα αβάσταχτα ζεστή και τη νύχτα παγωμένος αέρας. Πείνα και δίψα που δεν μπορούσε ο άνθρωπος να την αντέξει. Πολλοί πέθαναν. Φίδια και άγρια ζώα μας απειλούσαν. Οι ελπίδες στέρεψαν, στραφήκαμε όλοι ενάντια στο Θεό και τον Μωυσή. Ξαναφτιάξαμε είδωλα και τα προσκυνήσαμε. Όχλος πια, και όχι λαός.
Κι ο Μωυσής εκεί, με τις εντολές του Θεού να μας εμψυχώνει: «Ακολουθήστε το δρόμο που μας δείχνει, ο Θεός, και δεν θα χαθείτε» μας έλεγε. «Η γη της Επαγγελίας μας περιμένει».
Ευλογημένοι εσείς παιδί μου, που ανοίγετε την πόρτα σας και φορτωμένα δέντρα περιμένουν να σας δώσουν τα αγαθά τους. Ολόδροσα χωράφια νανουρίζουν τους καρπούς που θα σας θρέψουν. Σπίτια, δρόμοι, συναγωγές, μια κοινωνία ολόκληρη σας υπηρετεί και σας προστατεύει.
- «Μα γιατί πατέρα μου τα λες όλα αυτά;».
«Για να θυμάσαι παιδί μου, πως η πίστη και η ελπίδα στον Θεό ανταμείβονται πάντα και πως στη δύσκολη ώρα, ο ένας πρέπει να στηρίζει και να βοηθά τον άλλο, και να του δίνει θάρρος. Όπως κάναμε κι εμείς μεταξύ μας στην έρημο. Όποιος δεν γνωρίζει με πόσο κόπο αποκτήθηκαν τα αγαθά που έχει, δεν μπορεί και να τα εκτιμήσει!»

Από την Ειρήνη

AN - Rudyard Kipling

Αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου

όταν οι άλλοι την χάνουν τη δική τους

και ρίχνουν σε σένα την ευθύνη

και την αιτία της αδυναμίας τους

Αν έχεις πίστη στον εαυτο σού,

όταν οι άλλοι αμφιβάλλουν για σένα

και δεν σε πειράζει αυτή η δυσπιστία τους

Αν μπορείς καρτερικά να περιμένεις

χωρίς να σε κουράζει η αναμονή,

ή όταν διαδίδουν ψέμματα για σένα

να μην ξεπέφτεις και συ στο ψέμα

ή όταν φανερά σου δείχνουν μίσος

να μην αφήνεις το μίσος να σε καταλάβει

κι όμως να μη φαίνεσαι πολύ αγαθός

μήτε πολύ στοχαστικός στα λόγια.

Αν να ονειρεύεσαι είσαι ικανός

δίχως να γίνεσαι σκλάβος των ονείρων

Αν μπορείς να σκέφτεσαι,

αλλά όχι για χάρη της δικής σου της σκέψης

Αν να δέχεσαι μπορείς Θρίαμβο και Όλεθρο το ίδιο

και να αντιμετωπίζεις παρόμοια και τα δύο.

Αν είσαι σε θέση να υπομένεις

ακούγοντας την αλήθεια που συ είπες

να επαναλαμβάνεται αλλοιωμένη από πονηρούς

που επιδιώκουν έτσι να παγιδέψουν αφελείς

ή να παρατηρείς αυτά που συ τους έδωσες ζωή

σπασμένα να κείτονται και παραπεταμένα

και να τα φτιάχνεις εξαρχής με εργαλεία φθαρμένα

Αν τολμάς όλα σου τα πλούτη μαζεμένα

να τα παίζεις κορώνα - γράμματα με μιας ,

να χάνεις κι από την αρχή να ξεκινάς

χωρίς να μέμφεσαι για τη μοίρα σου κανέναν

Αν μπορείς να κάνεις καρδιά,

νεύρα και μυς να σε υπηρετούν

ακόμα και όταν έχεις καταρρεύσει

και γερά να κρατάς, ενώ δεν υπάρχει εντός σου

τίποτε πέρα από τη θέλησή που τους λέει "Βαστάτε!

"Αν μπορείς να μιλάς με χιλιάδες

κι όμως να κρατάς την αρετή σου

ή να περπατάς με κυβερνήτες

κι όμως να μην αλλάζεις την απλή ζωή σου

Αν ούτε εχθροί να σε βλάψουν μπορούνμα

ούτε και οι κοντινότεροι φίλοι

Αν όλοι έχουν την ίδια αξία για σένα

και κανείς πιο πολύ από τους άλλους

Αν μπορείς να γεμίζεις τη μέρα σου

με εικοσιτέσσερις ώρες αξίας ζωής

τότε δική σου θα είναι όλη η Γη

με όλα τα αγαθά της

κι ακόμη αληθινά θα είσαι Ανθρωπος παιδί μου

Αφιερωμένο σε όλους εσάς που ξεκινάτε τη ζωή σας -_-

Η έξοδος - η δουλεία

Η διάβαση της ερυθράς θάλασσας , ο αγώνας για απελευθέρωση όλων των λαών , όπως το είδαν οι μαθήτριες Βίκυ και Χρυσάνθη

ΕΞΟΔΟΣ - 19o Κεφάλαιο
1 ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΡΙΤΟΝ ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΤΩΝ ΥΙΩΝ ΙΣΡΑΗΛ ΕΚ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑΝ ΤΑΥΤΗΝ ΗΛΘΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟΝ ΣΙΝΑ
2 ΕΣΗΚΩΘΗΣΑΝ ΔΕ ΑΠΟ ΡΑΦΙΔΕΙΝ ΚΑΙ ΗΛΘΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟΝ ΣΙΝΑ ΚΑΙ ΕΣΤΡΑΤΟΠΕΔΕΥΣΑΝ ΕΝ ΤΗ ΕΡΗΜΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΕΣΚΗΝΩΣΕΝ Ο ΙΣΡΑΗΛ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ
3 Ο ΔΕ ΜΩΥΣΗΣ ΑΝΕΒΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΕΚΑΛΕΣΕΝ ΑΥΤΟΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΕΚ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΛΕΓΩΝ ΟΥΤΩ ΘΕΛΕΙΣ ΕΙΠΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝ ΙΑΚΩΒ ΚΑΙ ΑΝΑΓΓΕΙΛΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΙΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛ
4 ΣΕΙΣ ΕΙΔΕΤΕ ΟΣΑ ΕΚΑΜΑ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΣΗΚΩΣΑ ΩΣ ΕΠΙ ΠΤΕΡΥΓΩΝ ΑΕΤΟΥ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΦΕΡΑ ΠΡΟΣ ΕΜΑΥΤΟΝ
5 ΤΩΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΑΝ ΤΩΟΝΤΙ ΥΠΑΚΟΥΣΗΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΩΝΗΝ ΜΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΑΞΗΤΕ ΤΗΝ ΔΙΑΘΗΚΗΝ ΜΟΥ

Η δουλεία. Οι ρίζες , ο ξεριζωμός , η εκμετάλλευση (άνω)

Η δουλεία. όπως την φαντάζεται η Ειρήνη

Ο δεκάλογος του Α1

Ο δεκάλογος του Α1

Συμπεριφορά απέναντι στο σχολείο

1. Απαγορεύεται η φθορά της σχολικής περιουσίας

2. Απαγορεύονται τα σκουπίδια στις τάξεις αλλά και στον προαύλιο χώρο

3. Δεν επιτρέπεται να γράφουμε στα θρανία και στους τοίχους

4. Δεν επιτρέπεται να τρώμε ή να πίνουμε στην τάξη την ώρα του μαθήματος

Συμπεριφορά απέναντι στους μαθητές και στους καθηγητές

5. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός στους καθηγητές αλλά και στους συμμαθητές μας

6. Δεν σηκωνόμαστε χωρίς λόγο την ώρα του μαθήματος

7. Η αλόγιστη ομιλία κάποιου μαθητή μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα στην παράδοση του μαθήματος για τον καθηγητή

Συμπεριφορά καθηγητών απέναντι στους μαθητές

8. Δεν πρέπει να γίνονται διακρίσεις ανάμεσα στους μαθητές

9. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός και επιείκεια απέναντι στους μαθητές

10. Οι καθηγητές πρέπει να είναι δίκαιοι και γεμάτοι αγάπη για τους μαθητές τους.

Αδερφέ μου Ιωβήλ, χαίρε

Αδερφέ μου Ιωβήλ, χαίρε

Σου γράφω για να μοιραστώ μαζί σου μια χαρμόσυνη είδηση.
Μεγάλη μέρα θαρρώ μας ξημέρωσε. Ο θεός είδε τα βάσανα μας και μας συμπόνεσε.
Ο Φαραώ ξεκληρίζει το λαό μας, σκοτώνει τ΄ αγόρια μας και μας αναγκάζει να πεθαίνουμε από την πείνα και τη σκληρή δουλεία. Όμως ως εδώ. Οι δοκιμασίες μας φαίνετε τελειώνουν.
Ήρθε και μας επισκέφθηκε ο Μωυσής. Ξέρεις, το παιδί που βρήκαν οι Φαραώ στο ποτάμι, και το μεγάλωσαν σαν παιδί τους. Είδε όμως την αδικία που γίνεται στο λαό μας - και λαό του, και δεν άντεξε. Έφυγε μακριά στη γη Μαδιάμ .
Μας μάζεψε όλους και μας είπε, πως του φανερώθηκε ο θεός, μέσα από μια φλεγόμενη βάτο, και του ανέθεσε να μας οδηγήσει μακριά απ΄ την Αίγυπτο, σ΄ ελεύθερη γη, στη γη της επαγγελίας.
Ξέρω αδελφέ μου Ιωβήλ, πως ακούς με φόβο όσα σου λέω. Όμως ο λαός μας ταξίδεψε τόσες και τόσες φορές σε άλλους τόπους. Και δεν φοβήθηκε την δουλειά και τις κακουχίες.
Κάτι στην όψη του Μωυσή με γαληνεύει. Θαρρώ πως είναι ο εκλεκτός του θεού. Και πως η μεγάλη μέρα για μας πλησιάζει. Θα γλυτώσουμε απ΄ τη σκλαβιά των Αιγυπτίων.
Να είσαι έτοιμος αδελφέ μου Ιωβήλ, και να έχεις πίστη.


Ο θεός θα είναι μαζί μας
Σε φιλώ αδελφικά
Ρουβήν