Αυτό που με εντυπωσιάζει περισσότερο στη φύση είναι τα αστέρια. Τόσο αλλόκοτα, ανεξήγητα, μυστήρια και συνάμα γοητευτικά. Κάθε φορά που κοιτώ τον ουρανό και βλέπω τα άστρα αναρωτιέμαι γιατί άραγε να βρίσκονται εκεί και σε τι εξυπηρετούν. Από την άλλη σκέφτομαι ότι όπως κι εμείς το σπίτι μας το διακοσμούμε με στολίδια έτσι κι ο ουρανός έχει τα αστέρια Έπειτα σκέφτομαι ότι τα αστέρια δημιουργήθηκαν όχι μόνο για να στέκονται στον ουρανό ή να δημιουργούν ένα αλλόκοτο συναίσθημα όταν τα κοιτάς αλλά και για να αποδράς μαζί τους γιατί όλοι θέλουμε να αποδράμε από το τώρα και να πηγαίνουμε στο αύριο που εμείς μπορούμε να δημιουργήσουμε από το τώρα. Όταν ήμουνα μικρή κάθε φορά που τα κοίταζα φανταζόμουν ότι ένα από αυτά ήταν ο παππούς μου που δεν τον γνώρισα και πίστευα ότι από εκεί πάνω με κοίταγε και χαιρόταν γιατί τον κοίταγα κι εγώ, ή φανταζόμουν ότι μια μέρα θα μπορούσα να πετάξω τόσο κοντά τους έτσι ώστε να δω τι ακριβώς ήταν και το πως και γιατί να δίνουν φως στους ανθρώπους , ακόμα το πώς καταφέρνουν κάθε φορά που κάποιος τα κοιτάζει να νιώθει όπως νιώθω κι εγώ κάθε φορά που τα κοιτάζω.
Γιατί όποιος κοιτάει τα αστέρια μπορεί να με καταλάβει
Γιατί όποιος κοιτάει τα αστέρια μπορεί να με καταλάβει
Από την Κων/τίνα Σπόζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου