Το χαρτζιλίκι μου.

Σήμερα γίνονται πόλεμοι σε πολλά σημεία του κόσμου. Στα γεγονότα αυτά καθημερινά χάνουν τη ζωή τους χιλιάδες άνθρωποι ,και είναι μεγάλος ο αριθμός των τραυματιών. Οι υλικές καταστροφές αν και είναι πολύ σοβαρές, μετά από αυτά περνούν σε δεύτερη μοίρα.
Οι αιτίες για τις αιματηρές αυτές διαμάχες είναι συνήθως οικονομικές. Για άλλη μια φορά το οικονομικό μέγεθος μπαίνει πρώτο σε σχέση με την ανθρώπινη ζωή.
Βλέποντας αυτό το κακό, παρατηρώντας τόσο πόνο και καταστροφή αναρωτιέμαι τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω. Είμαι παιδί και σκέφτομαι ότι παιδιά είναι τα θύματα. Κοιτώ τους γονείς μου και αισθάνομαι ευτυχισμένος που τους έχω μαζί μου σε αντίθεση με τα παιδιά των εμπόλεμων χωρών που δεν τους έχουν. Μυρίζω το μεσημεριανό φαγητό και με πιάνουν ενοχές γιατί σκέφτομαι ότι κάπου αλλού δεν έχουν να φάνε.
Βάζω το χέρι μου στην τσέπη και πιάνω το χαρτζιλίκι μου. Ένα ευρώ. = Ένα πατατάκι στο διάλειμμα. = 2 γαριδάκια= ???
Το βρήκα. Αυτό θα κάνω. Θα προσφέρω το χαρτζιλίκι μου στην Unisef ή μήπως στον Ερυθρό Σταυρό, αλλά και η action aid δραστήρια μου φαίνεται.

Από τον Κωνσταντίνο Μ.