ΥΜΝΟΣ από την Ειρήνη

Πάνσοφε Θεέ
Εσύ που κρέμασες τα σύννεφα στον ουρανό, κι έκρυψες με στοργή τους καρπούς μέσα στη γη!
Εσύ που στροβιλίζεις τη γη μέσα στο σύμπαν, και φωτίζεις και ζεσταίνεις με τον ήλιο σου. Εσύ που αλλάζεις τις εποχές με τόση χάρη, και δίνεις χρώμα στη θάλασσα να κυματίζει.
Εσύ που τόσα θαυμαστά εποίησες.
Δώσε και στον άνθρωπο, αυτό το μεγαλειώδες

δημιούργημά σου, λίγη φώτιση και σύνεση και λογική.
Κάμε τον, σε παρακαλώ, να σεβαστεί τον παράδεισο που τον έταξες να ζει, και να είναι ευγνώμων σε Σένα γι’ αυτό.
Να σταματήσει να εξουσιάζει τα πλάσματα γύρω του, και τα στοιχεία της φύσης.
Να σταματήσει να δηλητηριάζει τον αέρα και να μολύνει τις θάλασσες.

Να αγαπήσει επιτέλους τη πλάση και τα ζωντανά που υπάρχουν σ’ αυτήν, και πάνω απ’ όλα ν’ αγαπήσει τον εαυτό του, και τον Θεό.
Εσένα! Μόνο έτσι θ’ αξίζει την ευλογία σου και την Βοήθεια και Προστασία σου.