Εξομολογητικό

Χριστέ μου
Μόνο σε σένα πιστεύω . Τον μόνο και αληθινό Μεσσία. Σε σένα και σε τίποτε άλλο και σε κανέναν άλλο.
Σ’ευχαριστώ για όσα χαρίζεις στους ανθρώπους. Για την φύση, για τα χρώματα, για τις μορφές, για τα σχήματα και τα αρώματα.
Σ’ευχαριστώ για τη φιλία που έδωσες να υπάρχει, και για την αγάπη, και για την ανιδιοτέλεια, για την θυσία και την αυταπάρνηση.
Σ’ευχαριστώ γιατί χωρίς αυτά δεν θα μπορούσα να αναπνεύσω και να χαρώ.
Σ’ευχαριστώ και σου ζητώ να βοηθήσεις να μην χαθούν αυτά τα δώρα που έδωσες στους ανθρώπους και που οι άνθρωπο έχουν βάλει τα δυνατά τους να τα καταστρέψουν. Αγωνίζονται με τα καυσαέρια να καταπνίξουν τα αρώματα της φύσης, με την μουτζούρα να κρύψουν τα χρώματα των λουλουδιών, με τις τεράστιες πολυκατοικίες να καλύψουν στον ορίζοντα τις φιγούρες των βουνών μετά την βροχή ή τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος.
Αγωνίζονται οι άνθρωποι Κύριε και ανταγωνίζονται τώρα πια, όχι για την αγάπη, ούτε για την θυσία και την προσφορά, μήτε για την πρόοδο και την ευημερία της κοινωνίας, αλλά για το δικό τους συμφέρον.
Σ’ευχαριστώ Κύριε, γιατί παρόλα αυτά μου έδωσες φίλους και οικογένεια που με βοηθούν να ελπίζω ακόμη πως ο άνθρωπος είναι το «κατ’ εικόνα Θεού» δημιούργημα.
Για αυτό Σου λέω : Βοήθησε Κύριε.

Από τον Πολυχρονίδη Λάμπρο